Popeye momenten
Door Riemie van Dijk
WOW, wat een mooie ervaring, de Nieuwe Bezems themabijeenkomst over de JIM methode. Mede initiatiefnemer Suzanne Ruijg nam ons mee in het waarom, hoe en wat van deze inspirerende en vernieuwende werkwijze. Toen ik haar vroeg naar haar persoonlijke ‘Big Why’, gebeurde er iets bijzonders in de energie en in de gesprekken. Suzanne gaf als eerste een inkijkje in haar beweegredenen. Daarna volgde het ene na het andere verhaal van deelnemers. Het leek alsof we ons allemaal verbonden voelden: met onszelf, elkaar en de wereld. Ja, dat is wat storytelling doet.
JIM (Jouw Ingebrachte Mentor) is ontwikkeld voor jongeren in de jeugdzorg, maar eigenlijk heeft iedere jongeren baat bij een JIM. Wil je duurzame effecten bereiken, dan moet je het systeem sterker maken in plaats van de jongere afhankelijk te maken van hulpverlening, is de onderliggende visie. Anders omgaan met de natuurlijke hulpbronnen van een jongere start daarom met de vraag: wie is jouw JIM? JIM is echt heel simpel, maar JIM inbouwen in het systeem dat we met z’n allen opgetuigd hebben is dat niet, weet Suzanne. Daarvoor moeten we afleren wat we aangeleerd hebben.
Trage vraag
Echte verandering, transformatie start bij jezelf is mijn overtuiging. Dat was ook de reden dat ik vroeg welke gebeurtenissen in Suzanne’s persoonlijke en/of professionele leven de aanzet hadden gegeven tot JIM. Zelf ben ik daar achter gekomen, omdat iemand me vroeg naar mijn ‘Popeye momenten’. “Vertel eens, wat is volgens jou het moment, dat Popeye naar de spinazie grijpt?” “Als ze Olijfje iets willen aandoen, als iets of iemand die Popeye waardevol vindt in het geding komt, was mijn antwoord.” Daarna (je voelt ‘t al aankomen), kwam de vraag: en wat zijn jouw Popeye momenten? Ter plekke kon ik daar al iets over vertellen, maar dit is eigenlijk een vraag die tijd nodig heeft om te landen. Het duurde dat ook enige tijd voordat ik deze ‘trage vraag’ voor mezelf had beantwoord. Ik dook in mijn herinnering en noteerde momenten/gebeurtenissen in mijn persoonlijke en professionele leven, waarbij ik had gedacht: ho, dit gaat te ver; dit kan en mag niet zo zijn.
Link geschiedenis
Toen ik dit rijtje nog eens van een afstandje bekeek, ontdekte ik een patroon. Al mijn Popeye momenten hebben te maken met het niet optimaal gebruik maken van wat er is. Als je kijkt naar mijn persoonlijke en professionele geschiedenis is dat geen wonder. Mijn ouders zijn van de generatie na de Tweede Wereldoorlog, Zij stimuleerden mijn broers en mij te doen wat zij niet konden doen: leren, uit jezelf halen wat er in zit. Ik groeide op in een arbeidersbuurt, met kinderen die dachten dat ze ‘voor een dubbeltje geboren waren en nooit een kwartje zouden worden. Hoe erg is dat? In mijn werk bij een welzijnsorganisatie kreeg ik te maken met groepen mensen die zich niet gehoord, gezien en gewaardeerd voelden. Het Sociale Domein is zoveel mooier als hun stem terug te vinden is in beleid en praktijk! Ik stoorde me er mateloos aan, dat organisaties het aanwezige menselijke kapitaal niet benutten: wat een verspilling! Ik kon er maar niet aan wennen dat organisaties zich laten leiden door het grote geld en vergeten waarom ze er zijn en wat ze de wereld te brengen hebben.
Eerder in mijn ontdekkingstocht door het leven had ik al ontdekt dat ik met verhalen het verschil kon maken. Dankzij onderzoek naar mijn Popeye momenten kwam ik erachter hoe ik het beste van mezelf wilde verbinden aan de best mogelijke toekomst. Tenminste: voor the time being, persoonlijke transformatie is nooit af. Alle reden om over een paar jaar nog eens te vragen hoe het is met de Popeye momenten van Suzanne Ruijg
Nieuwsgierig naar Suzanne Ruijg en de methode Jouw Ingebrachte Mentor (JIM)?
Volgend jaar verschijnt het boek ‘Gezond verstand in het Sociale Domein deel 2’. In dit boek vind je het complete verhaal van Suzanne Ruijg en andere gedreven professionals, die een bezem willen halen door het Sociale Domein.