Een beetje verliefd, op verhaal komen met André Hazes

Een beetje verliefd, zong André Hazes in 1981. Anno 2020 zingt jong en oud de tekst nog mee.

Verliefd zijn gaat vaak samen met oprechte nieuwsgierigheid. Als je die eigenschap in je werk gebruikt, kunnen er mooie dingen ontstaan...

 Onze zoon is een beetje verliefd; zeg maar: een beetje boel verliefd! Wat is het prachtig om te zien, hoe oprecht nieuwsgierig hij en zijn lief naar elkaar zijn. Naar muzikale voorkeuren en favoriete vakantiebestemmingen. Naar studie- en toekomstplannen. Nieuwsgierig naar hoe het leven was, vóórdat ze elkaar leerden kennen. Fotoboeken met stof van jaren erop worden van zolder gehaald en uitgebreid bekeken. Tijdens een dinertje blijkt, dat ook wij als ouders onderwerp van nieuwsgierigheid zijn.

Dat voelde eerst een beetje ongemakkelijk. In tweede instantie stelde ik mijn mening bij. Hoe logisch is het om nieuwsgierig te zijn naar iemands ouders, de mensen die hem of haar mede gemaakt hebben tot de mens die hij/zij nu is? “Vertel me, wie is je vader, wie is je moeder”, was de eerste vraag die Jörgen Raymann altijd aan gasten stelde in zijn creatie van ‘tante Es’.  Daarna volgde een spervuur aan vragen die ikzelf wel wilde maar niet durfde te stellen.  Aan het eind van de uitzending had ik een beter en completer beeld van de gast en zijn/haar levensverhaal.

Kan wat werkt in het gewone leven óók werken in je professionele leven, vroeg ik me af.  Ik besloot het uit te proberen. Ik stelde veel, héél veel nieuwsgierige vragen aan de deelnemers met een afstand tot de arbeidsmarkt waarover ik eerder blogde.  Hoe was je jeugd, wat kreeg je van je ouders mee aan waarden en normen? Wat wilde je als kind worden en waarom? Wat doe je graag en krijg je energie van? Welke complimenten krijg je van vrienden? Elk bezoek weer nodigde ik deelnemers uit om verhalen te vertellen. Wat er gaandeweg gebeurde is bijzonder. Deelnemers genoten van het vertellen van die ‘vergeten verhalen’. Een volgende keer kwamen ze erop terug met meer details of nieuwe verhalen. Door in herinneringen te duiken  hervonden ze de verbinding met zichzelf en hun levensverhaal.  Kern van de narratieve benadering is mensen op verhaal laten komen en weer held laten zijn in hun eigen levensverhaal.

 Eén van mijn deelnemers bleek óók nog eens fan van André Hazes te zijn. Via diens teksten en zijn levensloop belandden we ‘als vanzelf’ in een gesprek over relaties. Die van hem was kort voor de start van het traject verbroken. Hij had scherp voor ogen hoe hij een nieuwe relatie zag en wat hij belangrijk vond voor een duurzame relatie.  Inmiddels heeft hij zijn leven weer goed op de rit. Misschien binnenkort zelfs weer een beetje verliefd?