Levenservaring gebruiken in de Wmo. Vanzelfsprekend, toch?!

Ik ben altijd erg blij als cursisten van de WWZ Academie een werkervaringsplaats weten te vinden. Van tijd tot tijd ook via (oud)cursisten omdat juist zij hun medecursisten graag willen helpen. De stagiaires komen af en toe vragen van inwoners tegen waarover ze graag met hun studiegenoten en met ons als docenten willen sparren. Uiteraard leggen zij de casussen volledig anoniem voor. Tijdens de afgelopen weken hebben we een paar casussen over hulp bij het huishouden bediscussieerd.

Het viel me in beide casussen op dat de vraag eigenlijk niet ging over hulp bij het huishouden, maar over de overbelasting van een echtgenote. Als we alleen naar de meldingen hulp bij het huishouden zouden kijken, dan zou in deze direct een afwijzing volgen. Echter, daar waren de echtgenotes en hun gezinnen niet mee geholpen. Die waren zonder enige ondersteuning genoodzaakt om verder te modderen tot de overbelasting zou leiden tot psychische stress en mogelijke echtscheiding. Van de regen in de drup dus.

Ik kon het zo uittekenen, vanuit mijn ervaringen in het sociale domein en mijn levenservaring als 57-jarige. De Wmo afdeling bleek gewend te zijn om alleen naar de Wmo vraag te kijken en niet verder. Mijn docente en ik hebben daarom de cursiste geadviseerd mantelzorgondersteuning of maatschappelijk werk, dus algemene voorzieningen, in te zetten om deze gezinnen verder te ondersteunen zodat zij aan hun echte problemen konden gaan werken en het gevoel hadden toch ondersteund te worden. De cursiste had zelf ook vanuit haar eigen levenservaring ook het gevoel dat zij deze twee vrouwen niet zomaar kon loslaten zonder verdere ondersteuning. Dat vond ik goed om te zien.

Dit verhaal leert ons twee lessen:

1.     Veel Wmo afdelingen en ook sociale wijkteams hebben nog het nodige te leren als het gaat om integraal werken en breed en creatief kijken. Alleen daarmee kunnen zij echte problemen van inwoners verminderen of oplossen.

2.     Dit versterkt opnieuw mijn betoog dat we de echte transformatie in het sociale domein en het geluk van mensen niet bereiken met medewerkers met alleen gemeentelijke werkervaring. Wel met gezond verstand en levenservaring!